Rutas por mes

Entradas con la etiqueta ‘Peñas de San Antón’

DOMINGO 2 DE FEBRERO DE 2020

Gaur Cantabria aldera joan gara. Hain zuzen, Castro Urdialesetik Cerredo (644m) mendira joan gara.  Bidean, Peñas de San Anton (241m) izeneko haitzetan, Templarioa izan daitekeen gaztelu zahar baten aztarnak ere bisitatu ditugu.

Hoy hemos ido a Cantabria. Concretamente hemos ido al monte Cerredo (644m) desde Castro Urdiales. En el camino, En unas rocas llamadas Peñas de san Antón (241m) hemos visitado también las ruinas de un viejo castillo que puede ser templario.

 Castro Urdialeseko kanping aurrean aparkatu dugu eta PR- S 117ko marka zuriak eta horiak jarraituz,  San Antoneko haitzetarantz abiatu gara. Luze ibili barik, Castroko azken baserriak atzean utzi ditugu eta Eukalipto baso batean sartu gara.

Hemos aparcado delante del camping de Castro urdiales y siguiendo las marcas blancas y amarillas nos hemos dirigido hacia las Peñas de san Antón.  Sin andar mucho, hemos dejado atrás los últimos caseríos de Castro y hemos entrado en un bosque de Eucaliptus.

Otsailaren 2a da baina maiatzean gaudela ematen du. Kriston eguraldia egiten du. Lehenengo aldapei gogotsu ekiten diegu eta berehala  San Antoneko haitzetara heldu gara. Bertatik bistak ikaragarriak dira. Leku azpimagarria da benetan eta bertan Gaztelu zahar baten aztarnak ikus daiteke oraindik.  Argazki batzuk atera eta aurrera jarraitu dugu.

Es 2 de febrero pero parece que estamos en mayo. Hace un tiempo excepcional.  Acometemos las primeras cuestas con ganas y enseguida hemos llegado a las peñas de San Antón. Desde aquí las vistas son fantásticas. De verdad es un lugar destacado y aun se pueden ver los restos de un viejo castillo. Hemos sacado unas fotos y hemos seguido adelante.

Gaztelu zaharra atzean utzi bezain laister, aldapa luze eta gogor  bat igo behar izan dugu Campo pozororaino.  Behin, Campo Pozora helduta, handik Cerredoko hegoaldeko mendileporaino  aldapa asko bigundu da. Gaur daukagun eguraldiarekin Trabesia hau ezin politagoa iruditu zait, ibilbide osoan Itsaso infinitoa gure eskumara dugularik  eta cerredo beti aurrean. Hala ere, kontuz eguraldi txarrekin. Euria  eta ipar  edo iparmendebaldeko haizearekin ez da izango leku oso atsegina.

 Tan pronto como hemos dejado atrás el viejo castillo, hemos tenido que subir una larga y dura pendiente hasta el Campo Pozo. Una vez en el Campo Pozo, desde allí se ha suavizado mucho la pendiente hasta el collado sur del Cerredo. Con el tiempo que tenemos hoy, esta travesía me ha parecido estupenda, con el mar infinito a nuestra derecha y el Cerredo siempre delante. Sin embargo, cuidado con las inclemencias meteorológicas. Con lluvia y viento del norte o noroeste no será un lugar muy agradable.

Horrela,  Cerredo azpiraino heldu gara eta han PR-S 117 utzi eta eskumara egin dugu, seinale-zutoin batek horrela aginduta. Hemendik tontorreraino bidezidorra  marka zuri eta gorriekin markatuta dago. Igoera oso polita eta alpinoa da,  baita dibertigarria ere,  baina leku pare bitan arreta handiz igaro behar da. Bistak ere ikaragarriak dira eta asko disfrutatu dugu.

Así llegamos hasta debajo del Cerredo, donde dejamos el PR-S 117 y nos dirigimos a la derecha, como nos marca un poste señalizador.. Desde aquí hasta la cima el sendero está marcado con marcas blancas y rojas. La subida es muy bonita y alpina y divertida, pero en dos lugares hay que pasar con mucha precaución. Las vistas también son terribles y hemos disfrutado mucho.

Heldu gara gailurrera. Zoragarria da mendi hau. Hala ere, gezurra badirudi ere, ezin da denbora asko han egon, haize hotza eta desatsegina dabilelako. Beraz jeitsierari ekin diogu hoztu baino lehen eta hegoaldeko mendilepora bajatu gara bazkaltzera.

Llegamos a la cima. Esta montaña es maravillosa. Sin embargo, aunque parezca mentira, no se puede estar mucho tiempo allí porque sopla un viento frío y desagradable. Así que empezamos el descenso antes de enfriarnos y bajamos a comer al collado sur.

 Hemen ikus dezakezue irteeraren kronika irudietan.

Aquí podéis ver la crónica de la salida en imágenes.

E1B828F2-5CE2-4410-B9DF-0408F071AF80

Kanpina atzean utzi eta indartsu igo gara San Anton Haitzetaraino

 

Las vistas desde La peñas de San Anton son espectaculares

Las vistas desde La peñas de San Anton son espectaculares

 Kastro behean eta zerumugan Bizkaiko kostaldea

Kastro behean eta zerumugan Bizkaiko kostaldea

 

ruinas

Ruinas del castillo templario de San Anton (241m)

ruinas

Gaztelua atzean utzi dugu

u

 

y enseguida localizamos nuestro objetivo: Cerredo (644m)

Enseguida localizamos nuestro objetivo: Cerredo (644m)

 

PR-S 117 jarraituz Campo Pozo izeneko gailur-lerrora igo gara, Cerredo beti aurrean dugularik.

PR-S 117 jarraituz Campo Pozo izeneko gailur-lerrora igo gara, Cerredo beti aurrean dugularik

Menhir de Ilso Grande en el cordal Campo pozo

Menhir de Ilso Grande en el cordal Campo pozo

 Campo pozo gailur-lerrotik Cerredoko hegoaldeko mendilepora doan bidezidorra

Campo pozo gailur-lerrotik Cerredoko hegoaldeko mendilepora doan bidezidorra

 El grupo llegando a buen ritmo al collado sur del cerredo

El grupo llegando a buen ritmo al collado sur del cerredo

Mendilepoan PR-S-117 utzi eta marka zuri-gorri batzuk jarraitu dugu tontorreraino

Mendilepoan PR-S-117 utzi eta marka zuri-gorri batzuk jarraitu dugu tontorreraino

Parada para disfrutar del paisaje. Las vistas mires a donde mires son fabulosas

Parada para disfrutar del paisaje. Las vistas mires a donde mires son fabulosas

Azken igoera oso dibertigarria da, baina erne ibili behar da

Azken igoera oso dibertigarria da, baina erne ibili behar da

 

 El karst es intrincado de verdad

El karst es intrincado de verdad

Baina azkenean heldu gara

Baina azkenean heldu gara

Cantabria infinita

Cantabria infinita

kontuz jeitsi behar da

Kontuz jeitsi behar da

Pero poco a poco vamos bajando

Pero poco a poco vamos bajando

Eta Cerredo azpian bazkaldu dugu

Eta Cerredo azpian bazkaldu dugu