Rutas por mes

Archivo de septiembre de 2016

DOMINGO 25 DE SEPTIEMBRE DE 2016

Domeka honetan Gipuzkoara joan gara eta aurreikuspenak txarrak izan arren eguraldia lagun izan dogu. Bergarako Elosu auzoraino joan gara eta han Santutxuko baselizaren inguruan dagoen atsedenlekuan utzi ditugu autoak.

Gure asmoa “Tumuloen xenda” esaten zaion ibilbidearen zati bat egitea da. Ibilbide honek alde batetik Tontor batzuk egiteko aukera emango digu eta aldiberean Tumulo, Trikuarri eta zutarri batzuk ikusteko aukera ere bai.

Este domingo hemos ido a Gipuzkoa y a pesar de que las previsiones eran malas, el tiempo nos ha acompañado. Hemos ido hasta el barrio de Elosua de Bergara y allí hemos dejado los coches en el área de esparcimiento de la ermita de Santutxu.

Nuestra intención es hacer una parte de la ruta conocida como “Tumuloen xenda”. Este recorrido nos da por una parte la oportunidad de hacer algunas cimas y al mismo tiempo ver algunos Dolmenes, Tumulos y menhires.

Lehenengo tontorra Agerreburu(857m) izango da. Horretarako Etxeburutxu parajea pasatu eta malda gogor bati ekin diogu. Gero pagadian sartuko gara eta handik tontorrera

La primera cima será Agerreburu(857m). Para ello pasado el paraje de Etxeburutxu afrontamos una subida muy fuerte para luego entrar en el hayedo y de allí a la cima.

Agerreburu inguruan daukagu Izen bereko trikuarria. Oso egoera txarrean dago sasiartean eta ez da gauza handirik ikusten. Handik, Atxobaso mendilepora jeisten gara eta gero pagadi polit batetik Elosumendi tontorrera abiatuko gara.

En los alrededores de Agerreburu tenemos el Dolmen del mismo nombre. Esta en muy mal estado entre zarzas y no se aprecia muy bien. De allí bajamos al collado de Atxobaso para luego por un hayedo muy bonito dirigirnos a la cima de Elosumendi.

Elosumendi tontorrean(878m) atsedena hartzen dogu. Zerbait jan eta edan eta berriz prest martxan hasteko. Momentuz eguraldi bikaina dugu.

En la cima de Elosumendi(878m) hacemos un descanso. Comemos y bebemos algo y de nuevo en marcha. De momento tenemos un tiempo elegante.

Elosumenditik Maurketa mendilepora bajatzen gara. Han borda bat dago eta umeak jolasten ibili dira talde osoa berriz elkartu arte. Handik Leiopago mendiaren magaletik, tontorra egin gabe, Keixeta mendilepora abiatu gara eta han Irukurutzeta mendi tontorrera eramango gaituen aldapa gogorrari ekin diogu.

Keixetara heldu baino lehen Keixetako Egiya Hegoa trikuarria bisitatu dugu. Hau bai interesgarria dela eta oso ondo ikusten da.

De Elosumendi bajamos al collado de Maurketa. Allí hay una borda y los niños han estado jugando hasta volver a reagruparnos el grupo entero. De allí por la falda de Leiopago, sin hacer cima, nos hemos dirigido al collado de Keixeta y allí hemos iniciado la dura subida a la cima de Irukurutzeta.

Antes de llegar a Keixeta hemos visitado el dolmen Keixetako Egiya sur. Este sí que es interesante y se ve muy bien.

Irukurutzetara(897m) eguzkipean heldu gara eta bertan bazkaltzea erabaki dogu eguraldia petraltzen hasi baino lehenago. Zortea izan dogu eta lasai asko bazkaldu dugu baina bapatean behelainoa sartu eta euria hasi da.

Hala ere, Arribiribilleta zutarria bisitatzeko aukera izan dugu eta argazki batzuk atera ditugu. Ostean martxa arinduz bueltako bideari ekin diogu eta berriz eguraldia lagun izan dugu. Euri txaparradatxo bat ostean atertu egin da eta giro onarekin amaitu dugu ibilbidea.

Hemos llegado a Irukurutzeta(897m) bajo el sol y hemos decidido comer allí mismo antes de que el tiempo empeore. Hemos tenido suerte y hemos comido plácidamente pero de repente ha entrado la niebla y ha empezado a llover.

De todas formas, hemos tenido ocasión de visitar el menhir de Arribiribilleta y sacar unas fotos. Despues aligerando la marcha hemos emprendido el camino de vuelta y una vez más el tiempo nos ha acompañado. Despues de un txaparron ha vuelto a calmarse y hemos terminado la ruta con un tiempo agradable.

16-1

DOMINGO 11 DE  SEPTIEMBRE DE 2016

Amaitu dira oporrak eta  Menditxiki  Mendi Taldea hemen da atzera ere. 2016-2017 denboraldiari hasiera emoteko klasiko bat aukeratu dogu, Jata mendia.

Horretarako Bakioko Gasolindegian egin dogu zita goizeko  10:30etan. Eguraldi bikaina egiten du baina bero larregi egingo duela susmotan gaude. Jendea agurtu eta segiduan kotxeak hartu eta  Zumetxagako San Miguel baselizara (254m) igo gara handik hasiko baita gure gaurko ibilbidea.

Zumetxagan kotxe asko daude, jendea dabilen seinale eta hala izan da. Jende asko ibili da Jatan domeka honetan.

Kotxeak aparkatu eta berehala ekin diogu bideari. Hasieran pinu ederrak dituen pinudi batetik abiatu gara lasai lasai. Aldapa ez da oso gogorra eta itzalpean dago baina handik gutzira aldapa gogortzen hasi da eta itzala ez da hain sakona, beraz izerdi patsetan hasi gara. Bero  ikaragarria egiten du eta aizerik ere ez dabil.

Altura irabazten dogun heinean bistak gero eta ikusgarriagoak dira. Mendiko bidezidor malkartsu eta oso teknikoa da hauxe. Benetan polita. Lerroan joan behar gara eta Ilara luze bat egin dogu. 

Azken metroetan ez daukagu zuhaitzen babesa eta oso gogor jotzen du eguzkiak. Beroa ikaragarria da eta  horren ondorioak nabarmen  igartzen hasi gara: Umeak nekatuta eta egarri daude eta  gure kantinplorak arin  hustutzen hasi dira. Gainera Otea eta txilar artean doan bidezidorra  gero eta estuago egin da eta ume txikixenak ikusi ere ez dira egiten.     ¡Gixajoak!

Hala ere, oso baliente dira Menditxiki Taldeko umeak eta tontorrera(598m) iristen gara. Hantxe, bistak gozatu, zerbait jan eta edan eta  argazkiak atera ostean Jatabenierdiako(518m) mendilepora bajatzen gara, handik, Jata-Txikiko(555m) buzoiraiño joateko.

Se han acabado las vacaciones y el grupo montañero Menditxiki comienza su actividad de nuevo. Para dar comienzo a la temporada 2016-2017 hemos elegido un clásico, El monte Jata.

Para ello hemos quedado en la gasolinera de Bakio a las 10:30. Hace un tiempo estupendo pero sospechamos que hará demasiado calor. Tras los saludos cogemos los coches y subimos a la ermita de San Miguel de Zumetxaga(254m) ya que allí empezaremos la ruta e hoy.

En Zumetxaga hay muchos coches, señal de que anda gente, y así ha sido, ha subido mucha gente al Jata este domingo.

Aparcamos los coches y emprendemos la subida. Al principio tranquilos tranquilos por un pinar que tiene unos pinos magníficos. La cuesta es suave y bajo una magnifica sombra pero enseguida la cuesta comienza a endurecerse y la sombra ya no es tan espesa. Rompemos a sudar de inmediato. Hace un calor tremendo y no anda nada de aire.

Según ganamos altura las vistas son más espectaculares. Es un sendero de fuerte pendiente y muy técnico. De verdad bonito. Tenemos que ir en fila india y hemos hecho una larga fila.

En los últimos metros no tenemos la protección  de los árboles y el sol pega muy fuerte el calor es terrible y comenzamos a notar sus consecuencias claramente. Las niñas/os están cansados y tienen sed y las cantimploras se están vaciando rápidamente. Además, el sendero que discurre entre argomas y brezos se hace cada vez más estrecho y las niñas/niños  más pequeños ni siquiera se ven. ¡Pobrecitos¡

Pero de todos modos, las niñas/os de Menditxiki son muy valientes y llegamos a la cima(598m), allí gozamos de las vistas, comemos y bebemos algo, sacamos las fotos y bajamos al collado Jatabenierdia(518m) para ir desde allí al buzón del Jata-Txiki(555m)

 

 

 

 

Heldu gara Jata-Txikira ere. Han, beste geldiune egin ondoren bueltako bidea hartu dogu. Bero itzela egiten du, aizerik ere ez dabil eta  ura amaitu zaigu, beraz, panorama horrekin, bazkaltzera  Zumetxagako San Miguel Baselizara bajatzea erabaki dogu.

Berriz Jata tontorrera igo eta Zumetxagara bajatu gara. Aldapa itzela denez bajatzeko ere oso teknikoa da.

¡Ura behar dogu¡ eta ez gaude ziur Zumetxagan egongo den ala ez. Aillegatzerakoan hasiera batean ez dogu topatzen iturririk baina ¡Sorpresa¡ Baseliza zabalik dago.  Bisitatxo bat egin eta aldameneko baserrira ur eske abiatzen gara.

Zorte egon da! baserriko ormaren Kontra iturrixa dago¡ eta Ura fresko-freskoa dago. ¡Hau poza!

Harizti Eder baten itzalpean bazkaltzen dogu eta gurasoek  2016-2017ko irteera egutegia prestatzen dogun bitartean umeak jolasten egon dira. Gainera, zerbait falta zaigu oraindik irteera bukatzeko. Bakioko hondartzara joango gara.

Beraz, Bazkaria amaitu ondoren Hondartzara joan gara. Bandera gorria egon da baina zorionez, sorosleek mugatua zuten gune batean bainatu izan ahal dogu eta zeuden olatuekin oso ondo pasatu gara; Irteera amaitzeko plan perfektoa.

 

Hemos llegado también a Jata-txiki, allí, después de hacer un descanso damos la vuelta . Hace mucho calor, no anda nada de aire y se nos ha gastado el agua, por lo tanto con ese panorama decidimos bajar  a comer a la ermita de San Miguel de Zumetxaga.

De nuevo subimos a la cima del Jata y bajamos a Zumetxaga. Como la cuesta es muy empinada para bajar también es muy técnica.

¡Necesitamos agua¡ y no estamos seguros de si en Zumetxaga habrá o no. En un principio cuando llegamos no encontramos ninguna fuente pero ¡sorpresa! La ermita está abierta. La visitamos y nos dirigimos al caserío de al lado a pedir agua.

¡Ha habido suerte¡ Hay una fuente en la pared del caserío y el agua está fresca-fresca. ¡Qué alegría!

Comemos bajo la sombra que nos brinda un magnifico robledal y mientras los padres preparábamos el calendario de salidas 2016-2017 las niñas/os han estado jugando un rato. Además, nos falta algo para terminar la salida. Iremos a la playa de Bakio.

Así que después de comer hemos ido a la playa. Había bandera roja pero por suerte nos hemos podido bañar en una zona que tenían acotada los socorristas y lo hemos pasado muy bien con las olas que había. El plan perfecto para acabar la salida